برای برقراری ارتباط واقعی با کودک درمواقع سخت روانی، درک عمیق او بسیار مهم است. به جای این که از او بپرسید چه احساسی دارد، به حالات چهره، زبان بدن، حرکات و لحن صدای او دقت کنید. اگر کودک نوپا شما گریه می‌کند، احتمالاً نمی‌داند دلیل گریه‌اش چیست، به همین دلیل پرسیدن کمکی به شما نمی‌کند.

در مکالمات خود با کودکتان از مربیگری هیجانات و همدلی استفاده کنید و شاهد تغییرات ایجاد شده در لحظات سخت باشید.والدین اغلب یا از این می‌ترسند که کنترل خود را از دست بدهند و یا از این می‌ترسند که اجازه دهند فرزندانشان کنترل خود را نسبت به احساسات منفی از دست بدهند و با توجه به همین ترس به راحتی می‌توانند در دام استفاده ازتکنیک‌های پرت کردن حواس برای آرام کردن کودکی که ناراحت است بیافتند.